بررسی اثر کروسین و مکانیسم آن بر درد مزمن ناشی از له‏شدگی نخاع در رت

هدف: به منظور کاهش درد ناشی از ضایعات نخاعی تحقیقات بسیاری از جمله استفاده از گیاهان دارویی و سایر مواد طبیعی به دلیل داشتن خواص التیام‏بخش انجام شده است. در این مطالعه به عنوان یک مطالعه مقدماتی، اثر کروسین بر درد مزمن ناشی از ضایعه نخاعی از طریق ایجاد له‏شدگی در مدل حیوانی رت بررسی شد. مواد و روش‏ها: رت‏های ماده نژاد ویستار به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند. در گروه‏های اول و دوم له‏شدگی در ناحیه مهره l1 ایجاد و سپس کروسین به طور داخل صفاقی (50 میلی‏گرم بر کیلوگرم) تزریق شد. در دو گروه g1 و g2 به فاصله 2 ساعت و یک هفته بعد، نمونه‏های پلاسما جمع‏آوری شد. در گروه سوم له‏شدگی ایجاد شد ولی بدون تزریق کروسین و دو گروه کنترل نیز به ترتیب بدون له‏شدگی با و بدون تزریق کروسین در نظر گرفته شد. برای ارزیابی ضایعه و روند بهبودی به طور یک روز در میان آزمون مکانیکی با استفاده از ون فری هیر، آزمون حرارتی با استفاده از صفحه داغ و بررسی روند بهبود حرکتی با استفاده از آزمون باسو- بیتی- برسنان انجام شد. ارزیابی پپتید وابسته به ژن کلسیتونین نیز در پلاسما انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که میزان پپتید وابسته به ژن کلسیتونین در پلاسمای رت‏های دچار آسیب نخاعی بدون درمان افزایش می‏یابد، اما در گروه درمان شده با کروسین بعد از یک هفته کاهش معنی‏داری در این پارامتر مشاهده شد. آزمون‏های رفتاری تغییرات معنی‏داری را در اثر این تیمار نشان نداد. نتیجه‏گیری: این مطالعه اثر مفید کروسین در درمان درد مزمن ناشی از له‏شدگی را از طریق کاهش پپتید وابسته به ژن کلسیتونین نشان داد.